De vakantie nadert zijn einde. We hebben nog één stop voor we onze camper moeten inleveren. Waar we vanavond gaan slapen weten we nog niet, dat zien we later wel. Voor we daar aan denken gaan we eerst een bezoek brengen aan Wakulla Springs. De plek waar werelds grootste en diepste zoetwaterbronnen zijn te vinden.
Wakulla Springs ligt een kleine 25 kilometer onder Tallahassee, de hoofdstad van Florida. De omgeving is vlak met veel bossen. Vanaf onze laatste camping in Carrabella is het een drie kwartier rijden. Hierdoor is het mogelijk om vroeg in het park te arriveren. En dat is heel fijn want het schijnt een populaire plek te zijn voor zowel de lokale bevolking als de toeristen.
Wakulla Springs
Zodra we arriveren vallen ons twee dingen op: Het park straalt sereniteit uit maar ook drukte. Het gevoel van sereniteit komt absoluut door de prachtige omgeving. Het water heeft een bijzondere kleur en de grote bomen, waarvan sommige midden in het water staan en waar het Spanish Moss sierlijk langs de takken hangt, geven het een sprookjesachtig uiterlijk. Wat de sereniteit verstoord zijn de mensen die blijkbaar niet komen om de omgeving te bewonderen maar om lekker te zwemmen en duiken in een speciaal daarvoor afgeschermd gedeelte van de rivier. Zwemmen is pret, duiken nog meer en daar hoort gelach en geschreeuw bij.
Gelukkig wordt het geluid overstemd door de prachtige natuur. Al kijkend naar het mooie plaatje wordt alles stil om je heen.
Het zwemgedeelte in de rivier
Het uitzicht op de rivier
We schrijven ons in voor een boottochtje van een uur.
Het bootje glijdt fluisterend over de rivier langs en door een prachtige omgeving. Onderweg zie je allerlei vogels vrolijk af en aan vliegen. Er liggen schildpadjes te zonnen op een houtstronk. Kleine en grote alligators zwemmen voorbij of liggen aan de kant naar ons te kijken. Het heldere water geeft je een onbelemmerd zicht op de bodem en alles wat daar zwemt.
Met rustige stem verteld een parkwachter iets over de omgeving. Ze wijst ons op de verschillende dieren die er zijn en niet direct in het oog springen. Blijkbaar is het niet mogelijk dat sommige mensen in stille bewondering kijken naar wat hun getoond wordt. Zij vinden het nodig om met luide stem en wild gebarend aan hun medereizigers te herhalen wat hun net is verteld. Niet raar dat de vogels dan verschrikt wegvliegen en andere beesten zich gauw verschuilen in het bos of onder water. Zo jammer.
Niet zo'n scherpe foto maar het geeft wel een beeld, schildpadjes in het water.
De rivier is ook het thuis van de manatee, oftewel de lamantijn, een dier wat toebehoort aan de zeekoeien familie. En die hebben we ook gezien. Twee grote logge beesten die zich soepel door het water voortbewegen. Ze zijn groot maar bijzonder snel. Hierdoor hebben we ze helaas niet vast kunnen leggen op camera. Gelukkig is het beeld wel vastgelegd in mijn geheugen.
Het park is mooi en zeker een bezoekje waard. Wij hebben alleen een beetje rond gelopen en een boottochtje gemaakt. Heb je meer tijd dan kun je hier goed wandelen en een bezoekje brengen aan de historische lodge die dateert uit het begin van de vorige eeuw. Dit was voor ons door tijdgebrek niet weggelegd. Wie weet een volgende keer.
Een alligator aan de rand van de oever
Het water is super helder.
Met zo'n bootje maak je het tochtje over het water
Het is op richting het zuiden. Ergens onderweg moeten we een camping zien te vinden. Het maakt ons niet zoveel uit waar we gaan slapen als het maar op een lekker plekje is in de natuur. We pakken de saaie Interstate en karren in ons huisje op wielen richting Orlando.
Halverwege willen we een plekje vinden om te overnachten. Kijkend op de kaart zie ik een plaatsnaam die me direct opvalt, Yankeetown. Het heeft een bijzondere klank en straalt voor mij een belofte uit dat het geen alledaags plaatsje is. Snel kijken of er een camping in de buurt is. Ja, er zijn er drie. We besluiten het er op te wagen en stellen onze koers bij richting Yankeetown.
Aangekomen bij Yankeetown besluiten we de eerste camping die we tegenkomen over te slaan. Niet omdat deze niet goed is, geen idee want we zijn niet binnen geweest, gewoon op gevoel. Daar ben ik later enorm blij om want de volgende camping is B's Marina and Campground.
De camping is klein, 23 plaatsen. Er zijn een paar huisjes te huur en er liggen verschillende boten in een haventje die blijkbaar ook te huur zijn. Naast het kantoortje is een tikibar waar jaren 60 muziek wordt gespeeld. Op een klein terras met zo'n 4 tafeltjes kun je een hapje eten. Gasten en de mensen van de camping zien er relaxed en gelukkig uit.
Het kleine haventje bij de campground
De kano's liggen klaar voor wie
de rivier op wil.
De prachtige rivier waar
de camping aan ligt.
De camping blijkt eigendom te zijn van een vrouw uit Georgia. Ze ziet er jong uit, ergens in de twintig, misschien begin dertig. Ze kon geen werk vinden in Georgia anders dan vervelende banen. Ze besloot haar huis te verkopen en te verhuizen naar Florida. Met een duidelijke visie voor ogen heeft ze dit stukje grond gekocht en het omgetoverd tot een plek waar je even kunt ontsnappen aan alles wat ons normaal dagelijks bezig houdt. Geen razende auto's, geen commerciële verleidingen, alleen wat bomen, een paar huizen waar de 'locals' wonen en een prachtige rivier met wat bootjes.
Zo relaxed, en wat een cadeautje aan het einde van onze camper reis.
Morgen is het door naar Orlando, maar niet voor we hier heel tevreden ons bedje in kruipen en in de morgen met een prachtig uitzicht genieten van ons laatste ontbijt in ons tijdelijke huis.