Sterren in de spotlight

Het is op naar het centrum. We hebben vooraf de bus gebeld en aangegeven dat we mee willen rijden. Dit is nodig want anders komen ze niet naar de camping. Voor de terugweg is dit anders. De bus staat elk half uur standaard op je te wachten voor het Country Music Hall of Fame and Museum midden in het centrum van Nashville. Afspreken is dan niet nodig. Je stapt in wanneer je wilt.

Nashville is een echte grote stad, geen dorp of gemoedelijke provinciestad, nee, een stad die hard op weg is bij de grote steden van de VS te horen. Zo’n tien jaar geleden was dit nog anders. Toen heerste hier nog een provinciaals sfeertje. Maar sinds een aantal jaren stijgt, in vergelijking met andere steden, het inwonertal enorm en men verwacht dat deze trend zich door blijft zetten. Overal zie je kranen en bouwterreinen. Waar een stukje grond beschikbaar is worden nieuwe woonwijken uit de grond gestampt. Mensen die hier al lange tijd wonen zijn niet al te blij met deze ontwikkeling. Maar ja, dit soort bewegingen stop je niet snel, ze weten dat ze het moeten accepteren, tegen wil en dank.

We naderen het centrum van Nashville. De wegen zijn druk en het oogt als een grote commerciële stad. Door de vele bouwactiviteiten is het zoeken naar de charme van deze stad. In ieder geval zie ik die al rijdend met de bus nog niet.

Bewegend door een zee van grote hoge wolkenkrabbers, stoppen we uiteindelijk bij het Country Music Hall of Fame and Museum. Hiervoor ligt een vriendelijk uitziend plein met een klein parkje. We stappen uit en besluiten direct naar het parkje, wat bekend staat als het Music Walk of Fame Park, te lopen. In de vorm van mooie tegels hebben hier een aantal van de grote Country Music sterren een ere plekje gekregen.

Het is verschrikkelijk warm, ver boven de 30 graden. Het is dan ook niet druk in het parkje omdat hier nauwelijks beschutting is. Na een korte tijd besluiten we dan ook dat het verstandiger is om naar het museum te gaan. Lekker in de airco wat muziekgeschiedenis opsnuiven.

Country Music Hall of Fame and Museum

We stappen de indrukwekkende hal in van het Country Music Hall of Fame and Museum. We kopen een kaartje en gaan naar binnen. Het is verrassend afwisselend. Over een aantal verdiepingen wordt de geschiedenis van de country music verteld. Je ziet bijzondere instrumenten, kleding van bekende artiesten en andere voorwerpen die te maken hebben met de tijd van toen. Maar je kunt ook luisteren naar muziek of filmpjes bekijken. Het is groot en je brengt hier heel makkelijk een paar uur door zonder dat je er erg in hebt. Het is ruim opgezet en ondanks dat het druk is kun je toch op je gemak alles bekijken. Ben je geen liefhebber van de country music, ik denk dat het toch nog steeds een leuk museum is om naar toe te gaan.

Het verbaast me hoe vaak ik denk, oh ja, dat kan ik me nog herinneren. En dat is niet alleen omdat ik er al wat jaren op heb zitten, ook voor de jongeren onder ons geldt dit. Aan de nieuwe generatie artiesten wordt namelijk ook ruim de aandacht geschonken. Je ziet tv-programma’s voorbij komen die je vast wel eens hebt gezien of zeker van hebt gehoord. Legendarisch optredens worden in de spotlight gezet. Je ziet hier een verzameling van onderwerpen, voorwerpen en informatie die in de ruimste zin te maken hebben met country music.

Een impressie van wat je kunt zien in Country Music Hall of Fame and Museum

Als laatste bezoek je de Music Hall of Fame. Daar zie je in chronologische volgorde de artiesten die aan deze Hall of Fame zijn toegevoegd. Leuk om gezien te hebben, maar het museum is een stuk indrukwekkender.

Historic RCA Studio B

Om twee uur hebben we een tour naar Studio B op het programma staan. We moeten ons melden in een hoek van het museum bij de kassa’s. Dit is iets waar ik enorm naar uit kijk. Historic RCA Studio B is de studio waar Elvis veel van zijn platen heeft opgenomen. Maar niet alleen Elvis heeft hier gebruik gemaakt van de studio, ook Dolly Parton was hier kind aan huis net als vele andere beroemde artiesten.

We hebben geluk, er gaan maar zo’n 14 mensen mee op deze trip. Normaal zijn de groepen veel groter, zo verteld onze gids, een zangeres die werkt voor het platenlabel waar deze studio aan verbonden is. Hoe fijn dit is blijkt als we aankomen. De studio is klein en de ruimtes zijn niet echt geschikt voor grote groepen. Met onze groep is het precies goed zo.

We beginnen in een kamer die ook wel de Hall of Fame wordt genoemd. Hier staan de hoogtepunten van de studio afgebeeld in foto’s. De gids geeft toelichting op alles wat je hier ziet, laat wat geluidsfragmenten horen en dan is door naar de volgende ruimtes.

Je wordt door de lange smalle gang geleid. Links en rechts zijn kamertjes met apparatuur waar de opnames werden gemixt en zo. Uiteindelijk kom je bij de studio waar de artiesten hun ding deden. De ruimte is zoals deze was in de zestiger jaren. De originele piano waar Elvis op speelde staat hier nog steeds. Het heeft een aparte sfeer. Alsof een stukje van al die artiesten die hier zijn geweest is blijven hangen. De gids vertelt verschillende anekdotes over de studio en andere verhalen en laat van tijd tot tijd opnames horen. Ze vertelt het verhaal van Elvis die besloot in complete duisternis het nummer ‘Are you lonesome tonight’ op te nemen. Vervolgens mogen we allemaal om de beurt even achter de piano plaatsnemen. Je mag zachtjes de toetsen aanraken maar dat is het dan ook. Verder mag je nergens aankomen, laat staan een stukje spelen. Toch leuk.