Dag 4 en we gaan onderweg naar onze tweede stop, Pismo Beach. We hadden zo graag via Cabrillo Highway gereden maar helaas, de weg is bij Gorda tot zeker na de zomer afgesloten vanwege een mud slide. Omdat we toch een aantal dingen tussen Gorda en Monterey willen zien besluiten we vroeg te vertrekken en tot Restaurant Nepenthe te gaan en dan terug naar Monterey om via de snelweg naar Pismo Beach te rijden.
We hadden helaas het weer voor het grootste deel van de rit niet mee. Het was zwaar bewolkt. De weg was er gelukkig niet minder mooi om maar een zonnetje had het helemaal prachtig gemaakt. Aangekomen bij Big Sur verdwenen de wolken gelukkig en kwam de zon in volle glorie te voorschijn. Snel doorgereden naar Nepenthe.
Dit restaurant ligt op een berg met prachtig uitzicht over de oceaan en de omliggende bergen. En als de zon schijnt is het een waar paradijs.Dat was niet alleen bij ons bekend want daar aangekomen konden we nog net een parkeerplekje vinden. Het restaurant ging om half 12 open. We waren daar ruim op tijd maar een plekje vinden met mooi uitzicht over de omgeving lukte niet. Gelukkig zit een etage lager Café Kevah. Daar is ook een prachtig terras met net zo'n mooi uitzicht alleen de ambiance is net even iets minder. Wat ons betreft was het echter een prachtig alternatief.
Daarna was het snel terug naar Monterey en de Highway. Halverwege de rit vonden we het wat saai worden over de grote weg. We hebben een afslag gepakt dwars door de bergen richting de kust. Via Cayucos bereikten we Cabrillo Highway. De weg daarnaartoe was heel bijzonder. Het voerde langs de meest mooie Wineries en andere boeren bedrijven, prachtig heuvellandschap en mooie vergezichten.
De wind was inmiddels behoorlijk gaan opzetten. Je kon bijna spreken van een kleine storm. Aangekomen bij Morro Bay waar we natuurlijk de gigantische rotspartij in zee, Morro Rock, wilden bewonderen, kwamen we bijna de auto niet uit. De wind was zo hard dat je met je volle gewicht tegen de autodeur moest leunen om 'm open te krijgen. Maar gauw verder want het hemd waaide hier letterlijk van je lijf.
Even later bereikten we Pismo Beach. Een echte badplaats met alles wat je daarvan mag verwachten. Er is een boulevard, allemaal winkeltjes die strandspulletjes verkopen, talloze eethuisjes en ook een pier. Dat klinkt aantrekkelijk maar dat was het niet echt. De hele stad lag open. Ze zijn bezig met een grootscheepse verbouwing van het Downtown gedeelte. De boulevard lag open, de pier was voor renovatie gesloten en de meeste straten waren ook voor een groot deel afgesloten. Jammer, want anders was het best een leuk plekje geweest om een paar dagen te verblijven. Gelukkig voor ons dat we maar een nachtje hier geboekt hadden, als tussenstop voor onze derde stop, LA.
We hebben nog wel heel leuk en lekker gegeten aan het strand. Bij een strandtent met gezellige muziek, waar ze heerlijke seafood verkochten, hebben we achter het glas, beschermd tegen de harde wind, lekker buiten gegeten en kunnen genieten van de zon die onder ging in de Pacific Ocean.
Na een nachtje in Pismo Beach was het op naar onze volgende bestemming, Los Angeles. We besloten onderweg te stoppen bij Solvang, een plaatsje gesticht door Deense immigranten aan het begin van de vorige eeuw. Het was geweldig! Het hele stadje was één groot voorbeeld van hoe kitsch leuk kan zijn. Er staan verschillende molens, nagemaakte vakwerkhuisjes, en dan bedoel ik ook echt nagemaakte want het is er gewoon op geschilderd, en de meest grappige winkeltjes waaronder een kerstshop met dames in Deense klederdracht. Even lekker genoten van koffie met wat Deens gebak in de meest bekende taartenwinkel van de plaats, een wandelingetje gemaakt om ons te verbazen dat zo'n plaatsje bestaat en daarna weer gauw in de auto om verder te reizen.
En dat was nodig want het begon aardig druk te worden op de weg.
Ik had in mijn hoofd dat ik naar Malibu wilde. Dat moet je toch gezien hebben vond ik. Nou dat is gelukt maar dan wel in de regen. Uitstappen en een wandeling over het strand maken zat er dus niet in. Het was gewoon te slecht weer. Bah, zo niet leuk.
Gauw verder naar LA en ons hotel. Makkelijker gezegd dan gedaan want we konden de weg via Santa Monica niet volgen omdat deze helemaal vast stond in verband met een wilde achtervolging van de politie van een grote camper die als een idioot met achterlijke snelheid door het verkeer raasde. Niemand wist waarom maar het was een dusdanige gevaarlijke situatie dat een groot deel van het verkeer plat lag.
De alternatieve route gepakt via de bergen langs Topanga. Voor iedereen die niet van haarspeldbochten houdt, neem deze weg nooit, het is om de paar meter draaien. Nou ja, het bracht ons uiteindelijk wel naar onze bestemming, Hollywood Boulevard, waar we een leuk, eenvoudig hotel hebben, met een heerlijke ruime kamer en ontzettend vriendelijk personeel.
Na het avondeten besloten we om de hoek naar Griffith Park te gaan. Het leek me geweldig om in de avonduren vanaf Griffith Observatory de stad te bekijken. En hoe dan ook wilde ik hier graag naartoe omdat ik lang geleden de film Rebel Without a Cause van James Dean heb gezien die zich hier gedeeltelijk afspeelt. Ik was een beetje bang dat ik me er teveel van voor had gesteld. Nou, daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Het is er prachtig en het uitzicht nog mooier. Van hier heb je ook goed zicht op de Hollywood Sign. Helaas is die niet verlicht 's avonds dus we konden 'm niet op de foto zetten.
We hadden trouwens enorm veel mazzel om hier naar toe te gaan. Het Observatory ligt boven op een berg en er is maar beperkt parkeergelegenheid. Je kunt je auto langs de weg naar boven parkeren maar dat betekent een lang stuk klimmen en lopen. Er is ook parkeergelegenheid bij het gebouw. Deze is normaal gesproken heel snel vol. Zo ook nu. We kwamen aan, samen met vele anderen bij deze parkeerplaats. Iedereen werd teruggestuurd naar beneden met de mededeling daar een parkeerplaats te zoeken. Toen wij bij de parkeerwachters aankwamen vroeg ik of het echt niet mogelijk was om hier te parkeren, was er echt geen een plekje meer? De man keek naar zijn collega, overlegde even en liep toen naar ons toe. Als we even een rondje wilde draaien en op tien meter van de rij wilde wachten ging 'ie kijken wat hij kon doen. Nog geen twee minuten later werd de weg voor ons vrijgemaakt en mochten we zomaar naar binnen. Geen idee waarom maar die man kan bij mij niet meer stuk, het is een kanjer!
Morgen gaan we verder als echte toeristen de stad te verkennen, we hebben namelijk een Hop On Hop Off kaartje voor de bus. Lekker makkelijk, het voert je langs alle belangrijke sites en zo missen we hopelijk zo min mogelijk.
Reactie plaatsen
Reacties