Het is vroeg op vandaag. De rit die we voor de boeg hebben is lang. De weg van Orlando naar Cordele in Georgia is best saai te noemen. Omdat we een behoorlijk aantal kilometers moeten afleggen is de keuze gevallen op het rijden via de nogal eentonige Interstate om zo tijd te besparen.
Gelukkig schijnt de zon en zijn we nog een beetje aan het wennen aan ons nieuw vervoermiddel, de camper. We zijn van plan om onderweg lekker even te stoppen, een kopje koffie te zetten en van de zon te genieten. Maar na een uurtje of twee rijden blijkt dat we dit wel kunnen vergeten. Nergens een mooi plekje om te stoppen. Ook niet als we van de snelweg af gaan. Het is doorrijden of ergens op een kale parkeerplaats gaan staan. Daar hebben we geen zin in. Dan maar doorrijden. In het noorden van Florida aangekomen zie ik op de borden dat we dichtbij Sweetwater Wetlands zijn. Deze stop staat min of meer op het programma op de terugweg maar omdat we zo’n zin hadden om even te genieten van de zon en de natuur, besluiten we hier nu maar te stoppen.
Dat was een goed besluit. Wat een prachtig park is dit! Het is onderdeel van het veel grotere Paynes Prairie Preserve State Park. Eigenlijk kun je zeggen dat wat je in Sweetwater Wetlands ziet, een kleine samenvatting is van het grotere park. Door het park lopen verschillende wandelpaden. Waar je kijkt zie je vogels in alle soorten en maten. In het water kun je, als je geluk hebt, alligators zien. Het is direct al raak. We zijn nog maar 5 minuten in het park en we zien een heel klein alligatortje in het moeras. Het is er een die nog maar net geboren is, niet groter dan een korte arm. Elke keer als ik denk dat ik een foto van ‘m kan maken, duikt het snel onder water, alsof het weet dat ik hem digitaal wild vastleggen. Verder lopen dan maar.
Een filmpje van ons bezoek aan Sweetwater Wetlands
De omgeving is betoverend mooi. Een uitgestrekt moeraslandschap ligt voor ons, geen huis of ander menselijk bouwwerk in de buurt. We zien talloze vogels, grote fel gekleurde reigerachtigen, roofvogels, bijzondere eenden en nog veel meer. Zonder dat we er erg in hebben lopen we een paar uur rond, genietend van al het moois om ons heen. Als klap op de vuurpijl komen we aan het einde van onze wandeling nog een hele grote alligator tegen. Die ligt zomaar op een paar meter afstand heerlijk voor ons te showen in het water. We willen best nog wat langer blijven maar we moeten helaas door. Er wacht een camping op ons in Georgia.
Zo rond een uur of zeven komen we aan bij de camping in Cordele. Jaren geleden waren we hier ook al eens geweest. Ik kijk om me heen en het ziet er nog net zo uit. Net als de dame aan de receptie, nog steeds dezelfde eigenaresse. We halen samen wat herinneringen op. Bij het eerste bezoek had de dame met haar toenmalige man de camping net gekocht. Ze kan zich nog goed herinneren wie haar eerste gasten waren, zo ook ons. Zo leuk.
We krijgen een lekker plekje op de camping. Er staan net als tijdens ons eerdere bezoek maar een paar campers. We kunnen hierdoor in alle rust genieten van de natuur om ons heen.
Terwijl we genieten van het buiten zijn op deze zwoele voorjaarsavond, kijken we terug op de dag. De rit, qua lengte, is ons aardig tegengevallen. Wat ik vooral vervelend vind is dat we het merendeel van de rit in de auto hebben gezeten m.u.v. het bezoek aan het prachtige Sweetwater Wetlands Park. Als onze vakantie bestaat uit continu rijden en bijna niet buiten komen dan zal ik enorm balen.
Frans achter het stuur op een lange saaie snelweg in Florida. Dat is minder leuk aan het rondreizen.
Morgen staat Stone Mountain als tweede stop op het programma. Op weg naar de camping daar staat een tussenstop ingepland. Ons plan was via een detour naar Roosevelts Little White House te gaan. Deze stop zorgt er wel voor dat het weer net zo’n lange rit zou worden als vandaag. Het duurt niet lang of we besluiten dat we morgen rechtstreeks over de grote weg naar Stone Mountain rijden. Dat scheelt zeker een uur of twee. Tijd die we lekker buiten kunnen doorbrengen.
Na een heerlijk nachtje slapen besluiten we uitgebreid buiten te ontbijten. Geen gehaast. Er staan niet veel kilometers op de kaart vandaag. Zo rond elven koppelden we alles los en rijden we richting het noorden van Georgia, naar de volgende camping. Het duurt niet lang voor we er zijn en nog voor het avondeten staan we heel comfortabel op een prachtig plekje in het bos. Heel rustig samen met een paar andere RV’s. Heel bijzonder als je beseft dat er meer dan 400 kampeerplekken zijn op deze camping en dat alles volgeboekt is. Iemand moet heel erg goed hebben nagedacht over de lay-out want je hebt echt het gevoel midden in de natuur op een mini camping te staan
De dag en lengte van de rit is ons goed bevallen. Dit is vakantie! We besluiten de reis definitief bij te stellen. Dat betekent wel dat we een aantal stops moeten laten vallen waar ik heel erg naar uit heb gekeken maar het alternatief is toch aantrekkelijker; genieten van de natuur en buiten zijn in plaats van uren in een auto te toeren.
Reactie plaatsen
Reacties