Zoals ik in mijn vorige blog aangaf, kan ik onze reis nu echt gaan plannen. De vlucht is geboekt, we hebben een auto, een aantal plekjes waar we zeker naar toe gaan maar dan de rest. Welke route is het leukst of het mooist?
Colorado heeft talloze prachtige plekjes. Daar kun je je best een tijdje vermaken. Dus waarom niet daar beginnen. Ik begon met allerlei bezienswaardigheden op de kaart te zetten en daarvandaan te kijken of er een mooie route langs loopt die ons naar Moab leidt.
Het was al snel duidelijk, we beginnen in de buurt van Colorado Springs en vandaar trekken we naar het westen richting Moab.
We kozen voor onze eerste stop Manitou Springs, een mooie uitvalbasis om een aantal bezienswaardigheden te bezoeken zoals Garden of the Gods, Pikes Peak en Old Colorado City. Daarna gaan we via Salida door naar Montrose. Onderweg kunnen we dan stoppen bij Royal Gorge Bridge en een bezoek brengen aan Black Canyon of the Gunnison NP. Vandaar volgen we de US550 naar het zuiden tot we bij Ouray aankomen. Dan krijgt de US550 een andere naam, namelijk de Million Dollar Highway. Hiervan wordt gezegd dat het een van de mooiste scenic routes van de wereld is. Dat willen we wel zien.
Over de weg wordt lovend gesproken. Het schijnt adembenemend mooi te zijn. Alleen bij nader onderzoek kwam het bij mij naar boven dat het je waarschijnlijk niet alleen de adem beneemt vanwege het prachtige uitzicht maar ook omdat het op zijn zachts gezegd nogal een gevaarlijke weg is.
De route loopt van noord naar zuid tussen het stadje Ouray en Silverton en wat het bijzonder maakt is o.a. dat er geen vangrails zijn langs de weg. Het staat bekend om de vele lawines en de immense afgronden waar het langs loopt. Op sommige plekken loopt de weg letterlijk maar een halve meter van de rand waar de afgrond honderden meters diep is. En dat is dan vooral als je van noord naar zuid rijdt. Lekker dus als bijrijder omdat je dan constant letterlijk de afgrond in kijkt. Daarnaast is het echt niet ongebruikelijk dat hier ongelukken plaatsvinden. De weg wordt dan ook gekenmerkt, naast een van de mooiste wegen, als een van de gevaarlijkste in de VS.
Een stukje van de Million Dollar HIghway - Foto door Reinhard Schön
Geen vangrail dus maar ook geen uitwijkplaatsen zoals gebruikelijk op bergwegen. Er is simpelweg geen plaats voor. Mmm, dat zet me toch aan het denken, is dit wel wijs. Ik wil wel genieten en het niet in mijn broek doen terwijl ik aan het reizen ben, zeker niet als ik niet kan stoppen als ik dat wil.
Over deze weg is enorm veel geschreven. Er zijn talloze filmpjes over gemaakt, de een nog spectaculairder dan de ander. Wat je ook opzoekt, de waarschuwingen vliegen je om de oren. Uiteraard heb ik dat niet alleen gedaan. Ik heb samen met Frans talloze berichten en filmpjes bekeken. Frans werd steeds enthousiaster en ik steeds minder. Dilemma!
Na ellenlange discussies hebben we een paar afspraken gemaakt. We volgen de Million Dollar Highway maar dan alleen als het weer goed is. Regent het of is het mistig dan pakken we CO145, heerlijk voorzien van vangrails en uitwijkplaatsen. En, niet onbelangrijk, Frans moet rustig rijden, als een slak. En dat belooft ie.
Hoe komt die Million Dollar Highway aan zijn naam? Best interessant, want het is een aparte naam. Daar zijn vele verschillende verhalen over te vinden. Zo wordt er wel gezegd dat het uitzicht een miljoen dollar waard is en dat de weg daarom de naam heeft gekregen. Ook bestaat de theorie dat lokale bewoners grappend zeggen dat ze alleen voor een miljoen dollar de weg willen rijden gezien de steile hellingen, vele bochten, frequente lawinepaden en het ontbreken van vangrails. De kosten van het uitbreiden en asfalteren van de snelweg vormen een andere verklaring voor de naam, waarbij wordt beweerd dat elke mijl op de Million Dollar Highway een miljoen dollar kostte om te bouwen. En zo zijn er nog een paar. Wat het ook is, het is een iconische naam voor een iconische weg.
Met een beetje geluk komen we heelhuids tegen de avond aan in Cortez waarvandaan we de volgende morgen een bezoek willen brengen aan Mesa Verde National Park. Fingers crossed!
